Obserwując przypadki zaburzeń związanych z używaniem technologii cyfrowych, specjaliści zaproponowali 12 postulatów, które istotnie pomagają ograniczać ryzyko zachowań problemowych. Zastosowanie ich sprzyja prawidłowemu rozwojowi dziecka, szczególnie w kontekście relacji społecznych. Samo wprowadzenie tych zaleceń – leży w kompetencjach i odpowiedzialności rodziców lub opiekunów.
- Wraz z pierwszym komputerem, smartfonem i tabletem ustalamy czytelne zasady ich użytkowania, w tym uczymy zasad netetykiety.
- Na wszystkich urządzeniach cyfrowych podłączonych do sieci, z których korzysta dziecko – zakładamy filtry/programy rodzicielskie.
- Moderujemy czas pobytu dziecka przed urządzeniami cyfrowymi. Do trzeciego roku życia dzieci nie oglądają telewizji i nie podajemy im smartfonów.
- Przyjmujemy jako nieodwołalną zasadę, że w nocy telefon nie może znajdować się przy poduszce nastolatka lub pod nią. Chodzi o działanie światła niebieskiego.
- Nie korzystamy z urządzeń cyfrowych w trakcie posiłków oraz w miejscach, które wymagają skupienia. Sugerujemy niezabieranie telefonów do kościoła, na cmentarz, wyłączanie ich przed wejściem do kina, teatru , szkoły.
- Zachęcamy dziecko do preferowania kontaktów bezpośrednich, a nie zapośredniczonych kontaktów z rówieśnikami. Mówimy (jeśli koleżanka/kolega mieszka blisko) „ Idź do Kasi, nie dzwoń do niej”.
- Optujemy za zasadą, że dzieci do wieku 10-11 lat nie zabierają telefonu do szkoły, chyba że są takie wymogi edukacyjne. Aby to działało, dziecko musi znać naszą motywacje. Odstępstwem od tej zasady jest zastosowanie smartfonów w edukacji szkolnej.
- Po każdych 45 minutach korzystania z technologii cyfrowych robimy 15 minutową, aktywną przerwę. Wystarczy pochodzić po pokoju, wykonać kilka prostych ćwiczeń, popatrzeć przez okno lub przygotować sobie coś do jedzenia. Chodzi o to, aby nasze oczy odpoczęły od światła niebieskiego, a mózg od lawiny informacyjnej.
- Wieczorne aktywności dzieci z technologiami cyfrowymi ograniczamy do 21:00. Aby zwiększyć skuteczność tej zasady, możemy za pomocą programów do kontroli rodzicielskiej wyłączać smartfony samodzielnie, dokładnie o tej godzinie. Zmniejsza to ryzyko niestosowania zasad.
- W sytuacjach krytycznych, gdy dziecko nie stosuje się do ustalonych zasad – nie zabieramy dziecku w sposób fizyczny smartfonu lub tabletu. Wyłączamy go za pomocą technologii cyfrowych.
- Zanim kupimy dziecku grę, sprawdzamy PEGI (znak graficzny opisujący minimalny wiek użytkownika gry) i oceniamy, czy jest ona odpowiednia dla etapu rozwojowego oraz poziomu emocjonalnego dziecka. To rodzic lub opiekun decyduje, nie dziecko. Nie akceptujemy gier pełnych agresji, przemocy, wulgarnego słownictwa, seksu.
- Uczymy dziecko informowania rodziców, opiekunów o jakichkolwiek zachowaniach agresywnych, niewłaściwych i nieetycznych w sieci. Stanowczo na nie reagujemy. Uczymy dziecko blokowania cyberagresorów.
Na podstawie :
Cyberzaburzenia. Cyberuzależnienia – Opracowanie zbiorowe. Oficyna Wydawnicza von Velke
Artykuł nie tylko edukuje, ale także inspiruje. To jak przewodnik po świecie idei, który pomaga czytelnikom spojrzeć na temat z nowej perspektywy i rozbudzić własną ciekawość.
Znalezienie tego bloga było dla mnie jak odkrycie skarbu – jego wysoka jakość treści, klarowna prezentacja i zaangażowanie w dostarczanie wartości dla czytelników sprawiają, że chcę spędzać tutaj godziny, wchłaniając każde słowo i czerpiąc inspirację do dalszego rozwoju osobistego i zawodowego!